Wystawa NIE-ZABAWKI autorstwa Piotra Rogalińskiego to plastyczny traktat o ludzkim losie. Artysta za pomocą splatających się ze sobą: drewna i metalu, światła i cienia, dźwięków i ciszy – tworzy niepowtarzalną, teatralną rzeczywistość. Tajemniczą, niepokojącą, w swoich podstawowych założeniach nieco archaiczną, a może nawet mistyczną. Posługując się estetyką prostej dziecięcej zabawki, przywołuje tematy fundamentalne dla ludzkiego istnienia: trud życia, miłość, samotność, dramat wykorzenienia, niepełnosprawność, śmierć. W tym przejmującym świecie należącym do – pozbawionych indywidualnych rysów – ludzi, zwierząt i drzew, smutek wygrywa z radością, a wszystkie wydarzenia spowija zaduma. To przekaz daleki od języka współczesnych mediów, a zwłaszcza dzisiejszej reklamy – zazwyczaj nachalnego, przepełnionego optymizmem, nakierowanego na sukces. Piotr Rogaliński powołuje do życia nostalgiczną i rozpisaną na wiele wątków artystyczną instalację, która czerpie z dawnej chłopskiej tradycji, wprowadza w publiczny obieg jej bohaterów oraz rekwizyty i nie stroni od spraw trudnych. On sam – twórca tej nietuzinkowej teatralnej wizji, jej reżyser i scenarzysta – w równym stopniu występuje w roli ambasadora dawnej chłopskiej kultury, jak też jej zdystansowanego interpretatora. Podążając jego śladem, także my – obserwatorzy i uczestnicy artystycznych zabiegów, które mają nas wytrącić ze stanu obojętności i samozadowolenia – ciągle próbujemy zdefi niować wyznaczniki naszych postaw wobec chłopskiej narracji o życiu i umieraniu. Świadomi, że to właśnie z tych źródeł czerpiemy sposoby codziennych reakcji na wydarzenia współczesności. Przekonani, że w tym utraconym już świecie lokują się genetyczne źródła naszej kultury.