Wystawa „Nie zapomnisz : pamięć, pamiątka, pamiętnik” poświęcona jest rzeczom, a także zapisom i znakom o charakterze pamiątkowym – powołanym do istnienia w celu podkreślenia wyjątkowości dokumentowanej sytuacji, dla zatrzymania czasu, zapamiętania ulotnych emocji, wywoływania wspomnień, uhonorowania ludzi i zdarzeń oraz ochrony znanych nam fragmentów świata przed zatraceniem. Po wystawie prowadzi myśl, że potrzeba pamiętania i upamiętniania jest ponadczasowa i za nic ma stworzone przez człowieka podziały. Prezentowane obiekty, wyselekcjonowane ze zbiorów muzealnych i prywatnych, przypisane są do wielu okresów historycznych i związane z różnymi warstwami społecznymi, ale trzon ekspozycji stanowią te, które sytuują się w ludycznej, popularnej warstwie kultury. Rozpoznawane przez nas, współczesnych, jeśli nie przez powtarzalną formę, to na pewno ze względu na przeznaczenie. W większości są bliskie niczym wyimki z naszych biografii, bowiem wszyscy, chociaż podejmujemy różne życiowe role, mamy zbliżone doświadczenia utrwalone przez losy własne lub innych znanych nam osób. Rodzimy się i umieramy, jesteśmy zobligowani do szkolnej nauki, często zawieramy przyjaźnie, zakładamy rodziny, zazwyczaj podróżujemy, poznajemy świat, obchodzimy jubileusze, pracujemy, tworzymy, działamy w różnych organizacjach i stowarzyszeniach, realizujemy pasje. Odnosimy sukcesy i ponosimy porażki, spotykają nas radości, ale i dramaty rozstań, pożegnań, życiowych katastrof, rozpoznajemy „niewiadome”. Większość z nas może wskazać rzeczy, które przypominają o niezmienności rytmu życia, pozostając ponadczasowym znakiem pamięci.