320260
Książka
W koszyku
Klęska Niemiec w II wojnie światowej oraz ustalenie w Teheranie i Jałcie nowych stref wpływów na kontynencie europejskim otworzyło szereg kwestii granicznych. Pobite i okupowane Niemcy nie dość, że zostały pozbawione państwowości, to jeszcze utraciły na rzecz Polski i Związku Radzieckiego około 1/4 swojego terytorium. Chęć rektyfikacji swojej granicy z Niemcami zgłosiły także inne państwa, w tym Czechosłowacja. Stosunki polsko-czechosłowackie lat 1945-1947 wykazywały pewne podobieństwo do okresu 1918-1920, kiedy to oba państwa dzielił spór o Śląsk Cieszyński oraz Spisz i Orawę. Wbrew czechosłowackim kalkulacjom zakładającym, że nowy, lewicowy ośrodek władzy w Polsce w zamian za uznanie dyplomatyczne zrezygnuje z prób utrzymania rewindykowanego w 1938 r. Zaolzia, problem ten, szczególnie w pierwszych tygodniach po zakończeniu działań wojennych, zdominował wzajemne relacje. Jednocześnie pojawiło się nowe ognisko zapalne w postaci czechosłowackich roszczeń do fragmentów zajętych przez Polskę byłych ziem niemieckich, przede wszystkim w rejonach Raciborza, Głubczyc i Kłodzka. Napięciom tym towarzyszyły wymuszone ruchy migracyjne. Czesi na Zaolziu dążyli do pozbycia się Polaków przybyłych tam po odzyskaniu Zaolzia w 1938 r. W Raciborskiem, Głubczyckiem i Kłodzkiem przez cały czas trwania wzajemnych animozji dochodziło do ucieczek osób deklarujących morawskie czy czeskie pochodzenie.
Pliki multimedialne:
Status dostępności:
Wypożyczalnia Główna
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 18888 ŚM, 374284 (2 egz.)
Czytelnia BG
Egzemplarze są dostępne wyłącznie na miejscu w bibliotece: sygn. 18887 Ś (1 egz.)
Strefa uwag:
Uwaga dotycząca bibliografii
Bibliografia na stronach 215-227.
Recenzje:
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej