SOWA OPAC : Katalog centralny WBP w Opolu

1 wynik

Książka

W koszyku

oceń

Wojna oblężnicza 1660-1789 : twierdze w epoce Vaubana i Fryderyka Wielkiego / Christopher Duffy ; [tłumaczenie Katarzyna Mróz-Mazur]. - Oświęcim : Wydawnictwo Napoleon V, 2017. - 456 stron : ilustracje, fotografie, mapy ; 24 cm.

Autor

Duffy Christopher (1936- ) Mróz-Mazur Katarzyna

Forma i typ

Książki Publikacje naukowe

Temat

Coehoorn, Menno van (1634-1704) Vauban, Sébastien Le Prestre de (1633-1707) Architektura europejska Architektura obronna Budownictwo wojskowe Inżynieria wojskowa Europa

Gatunek

Monografia

Dziedzina i ujęcie

Architektura i budownictwo Bezpieczeństwo i wojskowość Historia

Instytucja: Grupa Wydawnicza Dariusz Marszałek

Tytuł oryginału: "The fortress in the age of Vauban and Frederick the Great 1680-1789", 1985.

Bibliografia na stronach 427-445. Indeks.

Końcowe dekady XVII wieku oraz wiek XVIII słusznie zostały obwołane okresem klasycznym fortyfikacji artyleryjskich. Była to epoka, w której twierdze oraz kompleksy fortyfikacyjne kształtowały kalkulacje strategów i mężów stanu, a często również dyktowały bieg kampanii. Włoskie i holenderskie tradycje projektowania twierdz zostały wówczas doprowadzone do perfekcji, a pod koniec tego okresu Fryderyk Wielki oraz Montalembert utorowali drogę dla twierdz pierścieniowych oraz innych koncepcji, które miały zdominować sztukę fortyfikacyjną w XIX wieku.

Ta epoka była okresem niemal nieustającej wojny. Christopher Duffy zgłębia wpływ twierdzy na wojny dynastyczne Burbonów, Habsburgów i Hohenzollernów, walkę o dominację w rejonie Morza Bałtyckiego, ostatnie krucjaty Zachodu przeciwko Turkom oraz na toczone w szczególnych warunkach kampanie w koloniach i wojnę o niepodległość USA.

Sławni Vauban i Coehoorn zostają przedstawieni w kontekście miejsca i czasu, w jakich żyli; rozważa się ich działalność w roli tak oblegających, jak i budowniczych twierdz. Eric Dahlberg, Prospero Verboom oraz inni ważni praktycy wojny oblężniczej, zazwyczaj ignorowani przez historyków, teraz zostają obdarzeni uwagą, na jaką zasługują. Christopher Duffy twierdzi, że determinującym czynnikiem w wojnie oblężniczej w tym okresie była ciągłość kierowania państwem. Owo biurokratyczne wsparcie wiązało się z powstaniem profesji inżyniera wojskowego oraz wynikłą w efekcie separacją oficerów sił polowych od szczegółowego kierownictwa nad działaniami oblężniczymi. Odnajdujemy tu jeden z tych procesów, których obecność tłumaczy paradoks polegający na tym, że pod koniec wspomnianego okresu atakowanie i obrona twierdz - jednocześnie osiągając wysoki stopień wykonania technicznego - nie stanowiły już głównego ani kształtującego doświadczenia wojny.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 366754 (1 egz.)