SOWA OPAC : Katalog centralny WBP w Opolu

2 wyniki

Książka

W koszyku

oceń

Ziemiaństwo polskie : rękopiśmienna wersja poematu w pięciu pieśniach / Kajetan Koźmian ; tekst odnalazł, opracował, uwagami wstępnymi oraz komentarzem historycznoliterackim opatrzył Piotr Żbikowski ; skolacjonowanie tekstu, objaśnienia rzeczowe, filologiczne i historyczne Marek Nalepa. - Kraków : Collegium Columbinum, 2000. - 411 stron : rysunki czarno-białe ; 24 cm.

(Biblioteka Tradycji Literackich, ISSN 1428-6998 ; nr 37)

Autor

Koźmian Kajetan (1771-1856) Nalepa Marek (1966- ) Żbikowski Piotr (1935-2011)

Forma i typ

Książki Poezja

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Koźmian, Kajetan (1771-1856). Ziemiaństwo Praca Natura Styl życia System wartości Kultura narodowa Polska

Gatunek

Poezja Poemat Literatura polska

Tytuł serii: Biblioteka Tradycji Literackich

Instytucja: Collegium Columbinum

Poemat opisowy Kajetana Koźmiana, pisany w latach 1802–1830. Publikowany był we fragmentach w prasie. W 1830 ukazały się pieśni I–III, wydanie kolejnych zostało przerwane przez wybuch powstania listopadowego. Całość w zmienionej wersji ukazała się w 1839. Poemat nawiązuje do utworów antycznych przedstawiających pracę człowieka na roli, piękno natury, uroki życia na wsi, a także przekazujących wiedzę przydatną przy pracy na roli (Prace i dni Hezjoda, Georgiki Wergiliusza). Praca, będąca fundamentem życia, wykonywana jest w harmonii z odwiecznym rytmem natury. Oprócz tego poemat, pisany po rozbiorach Polski, miał przywracać poczucie sensu istnienia, przekazywać podstawowe wartości kultury polskiej. Ziemiański dwór został wyidealizowany jako miejsce, w którym przechowywane są normy etyczne i tradycje narodowe.

Utwór Koźmiana nie zdobył jednak uznania. Doceniano walory formalne i realizację założeń klasycyzmu. Jednak utwór nie współgrał z dramatycznym położeniem Polaków i dążeniem do wyzwolenia. Adam Mickiewicz w Dziadach części III określił go jako „tysiąc wierszy o sadzeniu grochu”.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 365393 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Miotła i krzyż [Dokument elektroniczny] : kultura sprzątania w dawnej Holandii, albo Historia dawnej obsesji / Piotr Oczko. - Kraków : Collegium Columbinum, cop. 2013. - 781, X s. : il. (gł. kolor.) ; 24 cm.

(Biblioteka Tradycji, ISSN 1895-6076 ; nr 120)

Autor

Oczko Piotr (1973- ).

Forma i typ

Pliki i bazy danych

Temat

Obyczaje i zwyczaje Sprzątanie Życie codzienne Holandia

Gatunek

Opracowanie

Dziedzina i ujęcie

Etnologia i antropologia kulturowa Historia

Tytuł serii: Biblioteka Tradycji. Seria 2

Instytucja: Collegium Columbinum, Wacław Walecki

Bibliogr. s. 683-739. Indeks.

Streszcz. ang., hol.

Od XVII stulecia aż po mniej więcej lata siedemdziesiąte XX wieku w Holandii sprzątano wręcz maniakalnie. Cudzoziemscy podróżni odwiedzający kraj z zachwytem, choć nierzadko i z przerażeniem, donosili o panującej w nim obsesji czystości, idolâtre excessif. Opisywali oni groźne służące przenoszące na plecach gości w zabłoconych butach, nieustanne mycie fasad domostw i chodników oraz sterylność obór, w których krowom miano rzekomo podwiązywać ogony, by nie brudziły nimi pobielonych ścian. W żadnym innym kraju do kwestii porządku nie przykładano w tym czasie podobnej wagi. Polerowano wciąż domowe sprzęty, ścierano kurze i zamiatano. O sprzątaniu wspominano nieustannie w poezji, sztukach teatralnych i pismach o charakterze dydaktycznym; mało tego, nawiązywano do niego również na tysiącach obrazów i rycin, w których nieodmiennie pojawiały się miotły. Obsesyjna troska o schludność sytuowała się bezsprzecznie w samym sercu kultury dawnej Holandii, a rozróżnianie pomiędzy ładem i nieładem stanowiło jedną z najważniejszych kategorii, za pomocą których postrzegano i opisywano rzeczywistość. Książka ta, poświęcona antropologii holenderskiej czystości, pokazuje to niezwykłe, wieloaspektowe i niemające precedensu zjawisko oraz próbuje je wytłumaczyć i oświetlić.

Dlaczego Holendrzy niegdyś codziennie, obsesyjnie wręcz, sprzątali? Czy sprzątanie mogło być kiedyś, paradoksalnie, formą emancypacji kobiet? Czy miotła może stać się krzyżem i mieczem? Czy czystość podłogi ważniejsza jest od namiętności? Czy protestanci są bardziej czyści niż katolicy, a kalwini schludniejsi niż luteranie? Czy sprzątanie może być rodzajem twórczości artystycznej? Czy czysty dom to mieszczański dom? Czy bogaci dbają o porządek bardziej niż biedni? Czy sprzątanie jest wyznacznikiem tożsamości narodowej? Dlaczego w holenderskim malarstwie rodzajowym tak często pojawia się miotła? I co ma ona wspólnego z modlitwą? Co może łączyć miotłę i dom publiczny? Na te pytania stara się odpowiedzieć autor tego opracowania.

dostępna w czytelni

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Czytelnia BG

Egzemplarze są dostępne wyłącznie na miejscu w bibliotece: sygn. C DE 39 (1 egz.)