SOWA OPAC : Katalog centralny WBP w Opolu

2 wyniki

Książka

W koszyku

oceń

Diabły w deszczu / Marek Hłasko ; [redakcja: Radosław Młynarczyk ; tłumaczenie z języka angielskiego: Juliusz Pielichowski]. - Wydanie I. - Mikołów : Instytut Mikołowski im. Rafała Wojaczka, 2020. - 56, [2] strony ; 20 cm.

(Biblioteka Arkadii - Pisma Katastroficznego ; t. 182)

Autor

Hłasko Marek (1934-1969) Młynarczyk Radosław (1990- ) Pielichowski Juliusz (1984- )

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Dziennikarze Niemcy (naród) Policjanci Prywatni detektywi Samobójstwo Strażnicy obozów Syjonizm Zabójstwo Francja Niemcy

Gatunek

Opowiadania i nowele

Tytuł serii: Biblioteka Arkadii

Instytucja: Instytut Mikołowski im. Rafała Wojaczka

Współfinansowanie: Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego

"Diabły w deszczu" jest tekstem absolutnie wyjątkowym. Napisane przez Hłaskę w końcu 1968 roku, tuż przed wylotem do Europy, opowiadanie stanowi prawdopodobnie ostatni ślad twórczy pozostawiony przez pisarza. To historia wielowątkowa, w której spotykają się skomplikowane losy naznaczonego traumą wojenną Starego Kontynentu. Są w utworze obecne tematy powojennych dziejów kapo z obozów koncentracyjnych i na poły terrorystycznych syjonistycznych organizacji ich tropiących, jest wątek tajemniczych domniemanych samobójstw i policjanta tropiącego mordercy, jest także wątek pisarski i oczywiście romansowy, dość brutalny i ostentacyjnie oschły.

Wyjściem dla historii zapisanej w niespełna 80.000 znaków jest dochodzenie prowadzone przez dziennikarza opisującego powojenne losy nazistowskich kapo. Drugim biegun stanowi zmęczony życiem gliniarz badający sprawę tajemniczych samobójstw pozornie przypadkowych osób z Francji i Niemiec. Narracja prowadzona dychotomicznie prowadzi do nieuchronnego zawiązania wątków, co owocuje spotkaniem dwóch silnych męskich charakterów. Sytuacja dramatyczna przypomina tę opisaną w "Palcie ryż każdego dnia", gdzie również występował element zderzenia przeciwstawnych męskich sił, z tym że w przypadku "Devils in the rain" kobieta nie stanowi obiektu konfliktu. We wzmiankowanym utworze uchodzi jedynie za czynnik tragediotwórczy jednego z bohaterów. Hilda pozbawiona została podmiotowości, a jej rola ogranicza się właściwie do obiektu seksualnego i dramatycznych konsekwencji niemożliwej decyzji.

Wyjątkowości opowiadaniu nadaje fakt, że maszynopis, którym dysponujemy, spisany jest w języku angielskim, a więc publikacja byłaby re-translacją oryginalnego przekładu dokonanego przez Leszka Szymańskiego, założyciela „Współczesności”. To naprawdę nietypowa i bezprecedensowa w literaturze polskiej sytuacja. Niemniej jednak wydanie "Devils in the rain" wydaje się niemal koniecznością. O twórczości pozostawionej przez Hłaskę w Stanach krążą legendy. Niniejsze opowiadanie stanowi namacalny dowód schedy pisarza – być może jedyny, jaki przyjdzie poznać.

aktualnie wypożyczona

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Wszystkie egzemplarze są obecnie wypożyczone: sygn. 366021 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Kafka : życie w przestrzeni bez rozstrzygnięć / Tadeusz Sławek. - Wydanie I. - Mikołów : Instytut Mikołowski im. Rafała Wojaczka, 2019. - 323, [1] strona : ilustracje ; 21 cm.

(Biblioteka Arkadii - Pisma katastroficznego ; t. 166)

Autor

Sławek Tadeusz (1946- ).

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Kafka, Franz (1883-1924) Literatura austriacka

Gatunek

Esej

Dziedzina i ujęcie

Literaturoznawstwo Filozofia i etyka

Tytuł serii: Biblioteka Arkadii

Instytucja: Instytut Mikołowski im. Rafała Wojaczka

Indeks.

"Są istoty, które dotknięcie ducha naznaczyło nieodwracalnym znamieniem. Nie jest to znamię przypadające wybrańcom ducha; widnieje ono na ciele tych, którzy duchowi stawiają opór. Takim jest Jakub, który mocował się z aniołem na miejscu zwanym Penuel i którego anioł naznaczył wywichniętym biodrem. Takim jest najwyraźniej Franz Kafka, którego skrzydło zostało przetrącone, gdy zderzył się ze ścianą blasku. Wtedy też został oznaczony tatuowanym napisem "Człowiek". Nie możemy nie dostrzec w tym nacięciu skóry złowrogich, mrocznych barw, jakie nadał im późniejszy bieg czasu. Wtedy blask zamienił się w ogromny cień; z jego wielkości, która nie udźwignęła ciężaru wydarzeń (o których Kafka nie mógł wiedzieć), nie zapobiegła tragedii spopielenia, pozostał szary zarys. Szary jak popiół. „On” odnosi się tyleż do człowieka, co do boskiej świetlistości. Teraz nawet Bóg ma pod pachą wytatuowany napis „Człowiek”. To jego jedyna szansa ocalenia. Na scenie dziejów pozostał tylko „niezdarnie nieopierzony człowiek”. Człowiek szukający siebie w starszych, wcześniejszych formach, wygrzebujący się z owadzich lub ptasich kształtów. Człowiek, być może, już posthistoryczny, który postrzega siebie w postaci „zwierzęcego mędrca bądź mądrego zwierzęcia”. Człowiek, który „W zgiełku zatłoczonych ulic, wśród obcych twarzy” pragnie „odnaleźć swoje wspomnienie na pustkowiu”, a jest to, być może, wspomnienie nie ludzi, lecz koni, których „łby zwieszały się cierpliwie jak horyzont” „w stopionym śniegu, gdy wokoło / Ognie mrozu płonęły." (fragment książki)

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 360330 (1 egz.)