Wojna i przemoc towarzyszą człowiekowi od zarania dziejów. Sceny walki widzimy na rysunkach naściennych, odnajdujemy je we wnętrzu piramid. Zdobią antyczne wazy czy średniowieczne kodeksy. Wojna przyjmuje różne oblicza, zależne często od kontekstu i czasu, ale w jedno spina ją opowieść o przemocy, która potrafiła przyjąć niewyobrażalne wręcz rozmiary. Magdalena M. Baran w sześciu esejach kreśli opowieść o obliczach, jakie przybiera wojna. Autorka płynnie przechodzi od warstwy teoretycznej do praktyki, pokazując realność tego, co jest najbardziej przerażające. Każda z opowieści Magdaleny M. Baran jest historią wojny: tej świętej i świeckiej, walczącej twarzą w twarz lub zdehumanizowanej, pełnej mitów albo do bólu faktycznej. Baran przygląda się temu, jak rozwój technologii zmienił oblicze wojny, jak rozmyły się utarte cnoty, schematy myślenia czy obowiązki – w tym sprawiedliwość czy odpowiedzialność. Autorka próbuje pokazać, dlaczego potrzeba nam nowych etyk wojennych, a także myślenia o wojnie spełniającego wymogi naszych czasów i towarzyszących im wojen. Na końcu stawia pytanie, czy ludzkość może odbudować się po konflikcie tak, aby uniknąć powrotu kryminalnych scenariuszy i żyć w lepszym stanie pokoju.

Po II wojnie światowej często można było usłyszeć słowa-zaklęcia: „nigdy więcej wojny”. Dziś ta wiara zanika. Coraz więcej jest oznak tego, że stoimy w obliczu nowych wojen: klasycznych, domowych, zimnych i gorących, hybrydowych, ekonomicznych, informacyjnych i terrorystycznych. Książka Magdaleny M. Baran, mądra i zarazem przystępna, jest świetnym przewodnikiem po starej i nowej rzeczywistości wojen.

Aleksander Smolar, politolog, prezes zarządu Fundacji im. Stefana Batorego

Magdalena M. Baran wskazuje nam drogi rozwoju myślenia o wojnie. Idee przeplatają się z opowieściami, które wspomagają czytelnika w jego własnych poszukiwaniach. W sześciu esejach wojna staje nam przed oczami, a aktualność leżących u jej podstaw motywów pozostaje bezdyskusyjna. Potrzebna książka.

Prof. dr hab. Leszek Koczanowicz

Wojna jest tuż, powraca jak bumerang, jest częścią ludzkiej historii i natury. My jednak wolimy wierzyć, że do nas nie przyjdzie i że czeka nas wieczny pokój. Któż bowiem lubi myśleć o tym, co przeraża? A jednak – jak przekonuje Magdalena M. Baran – o wojnie warto pomyśleć, bo tylko tak można znaleźć sposób, aby jej nadejście na pewien czas powstrzymać. Oblicza wojny to książka napisana bardzo przystępnie, z pasją i podziwu godną kompetencją. Lektura niezwykle pomocna w mierzeniu się ze światem, nad którym unosi się widmo wojny

Dr hab. Piotr Augustyniak, prof. UEK

Adam Bodnar to nie tylko profesor prawa, były Rzecznik Praw Obywatelskich, ale także zaangażowany mówca i (szczególnie od czasu, kiedy przestał być RPO) publicysta. Zbiór jego tekstów z ostatnich 2 lat, który publikujemy to felietony i wystąpienia na różne tematy, czasem fundamentalne z perspektywy ustrojowej, czasem wydawałoby się mniejszego kalibru, poświęcone pojedynczym przypadkom. Pisane zawsze z obywatelską pasją i prawniczą erudycją.

Dlatego właśnie warto czytać Bodnara. Konsekwentnie, w sprawach wielkich i bardzo małych stosuje te same kryteria i system wartości, oparty na wolności osobistej, słowa, wyznania, sumienia, na prawach człowieka. Zresztą – przekonajcie się Państwo sami.

AGNIESZKA HOLLAND: Autorzy głęboko wyczuwają brunatne chmury zbierające się nad naszym krajem. Marek Edelman nie pozwoliłby patrzeć obojętnie na rosnące ZŁO. My też nie powinniśmy. Nasz sprzeciw lub przyzwolenie zadecydują o przyszłości. Ważny tekst.

KRYSTYNA JANDA: Gorzki esej, który uzmysławia nam, jak bardzo cofnęliśmy się w czasie.

ADAM MICHNIK: List do Marka Edelmana to współczesna wersja listu Woltera do Pana Boga napisanego po trzęsieniu ziemi, które zniszczyło Lizbonę. To świadectwo przerażenia polskiego inteligenta stanem państwa i Polaków.

Trudno dziś znaleźć Polaka, który nie miałby własnego zdania na temat tzw. mediów narodowych. Chyba nigdy od czasów PRL telewizja finansowana ze środków publicznych nie budziła takich emocji, bo też nie była tak jednoznacznie podporządkowana interesom partii rządzącej.

Mechanizmy działania tej instytucji możemy poznać dzięki Mariuszowi Kowalewskiemu, który pracował w TVP Jacka Kurskiego przez ponad dwa lata. Z książki Kowalewskiego dowiadujemy się, jak funkcjonuje czarna lista dziennikarzy i komentatorów, których nie wolno zapraszać do pasm publicystycznych, w jaki sposób zapadają decyzje personalne, jak powstały głośne materiały TVP takie jak ten o lekarzach rezydentach objadających się kawiorem, a także o tym, kto tworzy „paski grozy”.

Kowalewski opisuje TVP w stylu reporterskim – relacjonuje zdarzenia, przywołuje treść rozmów i korespondencji, opatrując to wszystko niezbyt rozbudowanym komentarzem, bo też komentarz jest tu właściwie zbędny – Czytelnik wyrabia sobie opinię na bazie samych faktów. One są wystarczająco barwne. Opisane tu zachowania czasem śmieszą nieporadnością, częściej porażają ładunkiem cynizmu i zła.

Pomiędzy lipcem 1982 a sierpniem 1986 Andrzej Krajewski towarzyszył zachodnim korespondentom w Polsce. Ta książka to opowieść o tamtym czasie z pozycji obserwatora, czasem też uczestnika zdarzeń.

Pierwsze wydanie tej książki ukazało się z przyczyn oczywistych poza oficjalnym obiegiem, w dzisiejszym, trzecim autor dopowiada dalszą historię wielu spraw, takich jak odpowiedzialność za strzelanie do ludzi w Lubinie, zabójstwa Grzegorza Przemyka i księdza Jerzego Popiełuszki.

Obecne wydanie zawiera współczesne noty i komentarze oraz pokaźny zasób ilustracji i zdjęć (w tym dzieła autorstwa Chrisa Niedenthala).

W czasach manipulowania historią, nadawania jej funkcji usługowej wobec polityki, warto przypomnieć sobie prawdę o mrocznych latach 80-tych.

Piotr Maciążek jest uznanym specjalista, znawcą zagadnień bezpieczeństwa energetycznego i rynku energii. W książce przystępnym językiem opisuje dzisiejszą, niełatwą sytuację Polski, wielowarstwowe uzależnienia i niesuwerenność w wielu sektorach gospodarki, słabość państwa w newralgicznych punktach naszego bezpieczeństwa. Opisuje także kulisy słynnej prowokacji dziennikarskiej, w której brał udział, stworzenia nieistniejącego eksperta ds. bezpieczeństwa energetycznego. Stworzone konta w mediach społecznościowych pozwoliły funkcjonującemu jedynie wirtualnie “Niewiechowiczowi” zaistnieć w mediach, dostać propozycję pracy eksperckiej dla opozycji, nawiązać kontakt i wymieniać się informacjami z ludźmi z najbliższego otoczenia odpowiedzialnego za energetykę ministra Naimskiego. O energetycznych uzależnieniach, o politykach, którzy nie potrafią sobie z nimi poradzić, o niesuwerenności Polski pisze Maciążek w książce, która nieprzypadkowo ukazuje się w stulecie polskiej niepodległości.

A gdyby TO się stało? Gdyby w Europie Środkowej Rosja przeszła od słów do czynów, tak jak uczyniła na Kaukazie i na Krymie? Gdyby na paskach stacji informacyjnych całego świata doniesienia o walkach w Donbasie zostały zastąpione newsami choćby z przesmyku suwalskiego? Jak wyglądałaby nasza reakcja, gdzie byliby sojusznicy z NATO, jak szybko i czy w ogóle zaangażowaliby się w obronę Polski? Na ile my sami jesteśmy w stanie stawić skuteczny opór najeźdźcy?

Książka Marka M. Meissnera jest fabularyzowaną opowieścią o wojnie, która dziś jest oczywiście literacką fikcją, ale czy wiemy na pewno, że w tak niestabilnych czasach fikcją pozostanie zawsze? Poza wartką opowieścią z gatunku political fiction walorem książki są dokładne informacje na temat współczesnego pola walki, stosowanej taktyki i wykorzystywanego uzbrojenia, głęboka znajomość sposobu, w jaki w XXI wieku prowadzi się wojny – te hybrydowe i te punktowe. Przeczytamy w niej o heroizmie żołnierzy – w tym głównego bohatera będącego członkiem Wojsk Obrony Terytorialnej – i o niedojrzałości polityków w sytuacji ataku Rosji na Polskę i zmiennych losów prowadzonych działań wojennych.

Marek M. Meissner jako dziennikarz zajmuje się zagadnieniami obronności oraz jest analitykiem bezpieczeństwa IT i militarnego.

Oskarżano go o niesamodzielność, nieodpowiedzialność, nieprzemyślane działania. Wielokrotnie zarzucano mu niezdolność do pełnienia jakiejkolwiek władzy, nie tylko tej najwyższej. Nikt jednak dotąd nie prześwietlił Andrzeja Dudy, jego przeszłości, związków i powiązań. Ta książka jest pierwsza. Jeśli sądzisz, że wiesz wszystko o człowieku, który objął najbardziej szacowny urząd Rzeczypospolitej Polskiej, to się mylisz. W tej książce przeczytasz:jak nasz bohater rozpoczął wielką i nieoczekiwaną karierę; co go łączyło ze zwolennikami prawa do aborcji; jak stawiał pierwsze kroki w branży deweloperskiej i dlaczego lokatorom zabrakło wody; kto go wprowadził do spółek skarbu państwa; dzięki komu znalazł się w Prawie i Sprawiedliwości; kto wymyślił, że Andrzej Duda mógłby kandydować na prezydenta; kim są współpracownicy Dudy i jakim wpływom ulegają; kto z jego najbliższego otoczenia ma powiązania z obcym, ekspansywnym mocarstwem; na jakie pytania jego kancelaria woli nie odpowiadać; kim jest Filip Szary; kim jest Jolka Rosiek i co ją łączy z tzw. Ruchadłem Leśnym.

Poznaj sprawdzone, udokumentowane, nieznane fakty.

Tomasz Piątek nie ustaje w swojej pracy śledczej. W najnowszej książce znajduje odpowiedzi na wiele pytań dotyczących człowieka, który od siedmiu lat rządzi Polską.
Skąd Kaczyński bierze pomysły?

Kim był Anatolij Wasin,?

Co zrobił Kaczyński, gdy przyjechał do Kijowa?

Kogo Kaczyński wziął do spółki Srebrna?
Kto dawał pieniądze ludziom Kaczyńskiego w torbach po cukrze?

Co Bogusław Bagsik ma wspólnego z Kaczyńskim?

Co w tym wszystkim robi Glapiński?

Kim dla Kaczyńskiego był kapitan Marian Śpitalniak?
Co łączyło opiekunów Kaczyńskiego z głośnymi zbrodniami politycznymi?

Poznaj odpowiedzi. Poznaj Jarosława Kaczyńskiego.

“Macierewicz i jego tajemnice” (publikacja w formacie elektronicznym) zawiera fakty na temat niepokojących koneksji byłego ministra obrony Antoniego Macierewicza.

Jej główną treścią jest dokładny i udokumentowany opis licznych powiązań ministra z wybitnym gangsterem-finansistą Siemionem Mogilewiczem. Mogilewicz od dziesięcioleci współpracuje z sowieckim/rosyjskim wywiadem wojskowym GRU. Jak również z samym Władimirem Putinem.
Tomasz Piątek prowadzi śledztwo dziennikarskie w sprawie Antoniego Macierewicza od półtora roku. Niektóre ze swoich ustaleń publikował już na łamach „Wyborczej”. W książce “Macierewicz i jego tajemnice” ujawnia nowe, dotąd nieznane okoliczności.

“Macierewicz i jego tajemnice” to efekt 18 miesięcy śledztwa (ok. 1000 godzin spędzonych w internecie, ok. 50 godzin w archiwach sądowych i Bibliotece Narodowej, ok. 40 godzin rozmów z informatorami). Zawiera kilkaset odniesień do źródeł, jak również 5 map szczegółowo ukazujących sieć powiązań między Macierewiczem, a Mogilewiczem i Kremlem.

Tysiące godzin w IPN, Bibliotece Narodowej i Archiwum Akt Nowych. Dziesiątki rozmów ze świadkami historii. Ponad 400 dni spędzonych nad starymi dokumentami, pisanymi niejednym alfabetem.

Tomasz Piątek kontynuuje swoje śledztwo. Szuka odpowiedzi na pytanie: jak to się stało? Skąd na polskiej scenie politycznej i w gabinetach ministerialnych wziął się Antoni Macierewicz?

To, co Piątek odkrywa, zaskoczy nawet tych, którzy przeczytali książkę „Macierewicz i jego tajemnice”. Jak się okazuje, w komunistycznej Służbie Bezpieczeństwa działała grupa wybitnie inteligentnych i bezwzględnych funkcjonariuszy ściśle związanych z Moskwą. Ich specjalnością było rozbijanie opozycji i tworzenie posłusznej łże-prawicy na komunistycznej smyczy. Otaczali szczególną opieką niektórych młodych buntowników.

Czy liczne koincydencje, które łączą byłego ministra obrony z ludźmi Kremla, powstały ot tak? Czy są wynikiem przypadku? Nie zrozumiemy dzisiejszej działalności Macierewicza, jej istoty i przyczyn, jeśli nie sięgniemy do przeszłości. To właśnie zrobił Tomasz Piątek, który przedstawia swoje ustalenia w nowej książce „Macierewicz. Jak to się stało”.