SOWA OPAC : Katalog centralny WBP w Opolu

319972

Książka

W koszyku

oceń

Brokaty / Leonard Neuger ; [redakcja Agnieszka Dauksza, Jurek Hirschberg, Ryszard Nycz ; posłowie Agnieszka Dauksza]. - Kraków ; Budapeszt ; Syrakuzy : Wydawnictwo Austeria, 2022. - 108, [5] stron : fotografie, portrety ; 21 cm.

Autor

Neuger Leonard (1947-2021) Dauksza Agnieszka (1988- ) Hirschberg Jurek (1948- ) Nycz Ryszard (1951- )

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Neuger, Leonard (1947-2021) Opacki, Ireneusz (1933-2005) Wesołowska, Danuta (1932-2001) Wydział Filologiczny (Uniwersytet Jagielloński) Literaturoznawcy Marzec 1968 (Polska) PRL Procesy polityczne Tożsamość żydowska Polska

Gatunek

Pamiętniki i wspomnienia

Dziedzina i ujęcie

Historia

Instytucja: Klezmerhojs Wydawnictwo Austeria

Leonard Neuger - polonista, slawista, literaturoznawca i tłumacz, działacz NSZZ "Solidarność". Absolwent Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego - aresztowany na kilka miesięcy w trakcie studiów (od kwietnia 1968 r.). W latach 1974-1983 był pracownikiem Uniwersytetu Śląskiego i później profesorem honorowym tej uczelni. W czasie stanu wojennego internowany, przebywał w zakładach karnych do czerwca 1982 r., następnie uniemożliwiono mu powrót do pracy uniwersyteckiej. W kwietniu 1983 r. wyemigrował do Szwecji i w tym samym roku rozpoczął pracę w Instytucie Slawistyki Uniwersytetu w Sztokholmie, od 1995 r. był profesorem języka i literatury polskiej. W 2015 r. powrócił do Polski, mieszkał w Krakowie. Był wybitnym tłumaczem literatury szwedzkiej, za co w 2017 r. został nagrodzony przez Akademię Szwedzką.

FRAGMENT: Ja tej wojny nie wywołałem, ba, pewnie byłbym jej przeciwny! Robiłem, co mogłem: urodziłem się, gdy zdawało się, że jest już po wszystkim, w kwietniu 1947 roku, więc było dosyć czasu, żeby ruiny uprzątnąć, poległych pochować, a winnych złapać i ukarać. Byłem jedynakiem, moi poprzednicy, czy może poprzedniczki zostały usunięte, bo mamie‑Różyczce ciąża wciąż groziła śmiercią. Lekarze odradzali, zresztą mama‑Różyczka dobrze wiedziała, że po getcie krakowskim, obozie w Płaszowie, Auschwitzu, Ravensbrücku i Malhoffie noszenie ciąży mogłoby mieć tragiczne konsekwencje. Dopiero dr Konstantynowicz, ginekolog‑legenda krakowska, człowiek głębokiej wiary i dobroci, którego miałem poznać dużo później i grać z nim w brydża, dał, nie bez wahania, zielone światło, by zachować ciążę. Czyli mnie. Ułożony byłem poprzecznie, poród był trudny, za to los obdarzył mnie czepkiem. Na krótko, rzecz jasna, i bez spodziewanych przywilejów losu.

zob. w.bibliotece.pl

Pliki multimedialne:

Status dostępności:

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 387274 (1 egz.)